NZ in lockdown
Door: Shirley
Blijf op de hoogte en volg Shirley en Meander
27 Maart 2020 | Nieuw Zeeland, Wellington
Hallo lieve mensen,
Mijn laatste blog typete ik vanuit de boot van Picton naar Wellington.
De boot nemen om 19uur is blijkbaar niet het slimste, de zee is dan wat ruwer.
We hadden van te voren niet al te veel gegeten omdat we horror verhalen hadden gehoord over een hele boot die zeeziek werd. Ik ben nog nooit zeeziek geweest, ik geniet zelfs van het gevoel om over de golven te hobbelen en Meander was laatst op de dolfijnen boot een beetje misselijk dus we waren benieuwd hoe het zou gaan.
De zee werd inderdaad ruw en voordat ik het wist zat ik in een mix gevoel van honger en misselijk. Gelukkig ging het wel snel weer beter. Na ongeveer 3,5uur varen bereiken we Wellington.
Onze plannen werden nog eens gewijzigd omdat we mensen massa’s uit de weg willen gaan. Een aantal plaatsen op onze route moeten we dus schrappen.
Wij dachten 20 april NZ te kunnen inruilen voor het warme Fiji maar nu we langer in NZ zullen blijven heb ik kleren nodig. In ieder geval warme kleding want daar heb ik bijna niks van bij me, we gaan nu de herfst in namelijk. Dus we besluiten dit meteen te doen in Wellington nu het nog vrij “rustig” is. Net die dag zijn ze begonnen met strengere Corona regels. Overal zie je werknemers met mondkapjes en handschoenen aan. Bij de drogist wilde we de laatste flesjes handdesinfectie aanschaffen. Bij de ingang staat een vrouw met een geel hesje, handschoenen en een mondkapje met een briefje in haar hand. Ze stelt je 3 vragen en naar aanleiding van je antwoord mag je naar binnen. Voor jullie misschien normaal voor ons best “eng”. Binnen een snelle tijd waren we weer buiten het winkelcentrum en zaten we beiden te stressen en panieken.
Onze tocht ging verder naar het meest zuidelijke puntje van het noorder eiland, Cape Palliser. Een bijzonder rustig plekje met weinig bewoners, waar schapen en koeien los over de straat lopen. Aan de ene kant heb je bergen en heuvels met schapen en koeien en aan de andere kant zwart strand met helder blauw zeewater en de mooiste schelpen.
Ook is er een baai waar zeeleeuw families leven. De volwassen zeeleeuwen liggen rustig aan de kant terwijl de kleintjes spelen en brullen in een poeltje tussen de rotsen.
En voor dat we het wiste kwam dat gene waar ik zo bang voor was....New Zealand gaat in lockdown voor 4 weken. Niemand die eraan gedacht had wat lockdown precies betekend want wij zagen ons zelf gewoon verder reizen. Binnen 48uur moesten we een plek vinden om te verblijven. Je mag niet meer rijden met de auto, campings sluiten(zelfs op openbare campings word je weggehaald door de politie), hotels sluiten en als je een gehuurde auto hebt moet je die ook nog inleveren als je pech hebt. Alle gestrande mensen in paniek want ook de laatste vluchten die geboekt zijn worden geannuleerd.
Ook bij mij slaat de paniek in, de stress en komen er flink wat emoties bij kijken en kan ik alleen maar denken “mensen die denken dat hier vast zitten beter is zijn gek. Hun zitten lekker thuis en kunnen tv kijken en weet ik veel wat doen terwijl wij in een busje op elkaars lip zitten”. Dan is het heel fijn om een positieve Meander naast je te hebben.
Het eerste wat wij besluiten te doen is tanken en boodschappen doen. We leren hoe we zelf een mondkapje kunnen maken van een babydoekje en lopen met papieren zakdoekjes rond in de winkel. Mensen lachen erom en kijken je raar aan dat je een winkelwagen vol eten hebt. So be it denken wij, die mensen zitten dalijk thuis lekker op de bank waar het huis vol eten is. Terwijl wij een stukje rijden van de supermarkt afzitten.
We gaan terug naar Cape Palliser en rijden langs de campings, we willen vragen of we daar kunnen staan of iets anders kunnen regelen. We zien echter dat de campings al gesloten zijn, dat betekend dat we gewoon weer terug gaan naar onze freedom camping. We laten ons dan liever wegsturen door de politie(als die al komen in dit dorpje) en dan mogen ze ons vertellen waar we wel heen kunnen, maar we maken ook plannen om met bewoners te kletsen en wie weet wat we met hun kunnen regelen.
En als je je afvraagt “ waarom zit je zo ver van de stad”. Wij zitten gewoon in een mooi gebied waarbij we denken dat we het hier 4 weken kunnen uithouden. De zee en de loslopende dieren houden ons gezelschap. Er zijn niet veel mensen dus kleine besmettingsgevaar en er is niemand die je gek kan maken. Ver van de mensen massa betekend ook geen/minder politie die je van de camping stuurt.
We weten dat ze in NL bezig zijn met het zoeken naar oplossingen om alle gestranden Nederlanders naar huis te halen. Welke lijst ook wij staan ingeschreven.
In mijn vorige blog schreef ik nog we besluiten om te blijven maar nu besluiten we, mocht de kans er zijn het land te verlaten dan gaan wij dit doen. Als we die kans niet nemen dan is het ook maar de vraag tot wanneer we dan vast zitten. Als wij besloten hadden naar huis te gaan dan zaten wij waarschijnlijk nog steeds hier. Vliegtickets van 17000€, 5keer overstappen en uiteindelijk zijn al die vluchten alsnog geannuleerd of mensen zitten vast in een ander land.
Inmiddels is bekend als je een “self contained” auto hebt ( wilt zeggen wc en keukentje) dat je mag blijven kamperen. Dat is voor ons een zorg minder en we zitten hier verder prima. Een bus vol water eten en gas om te koken, met uitzicht op de zee.
We proberen positief te blijven en er samen het beste van te maken. Inmiddels is dag 2 van de lockdown voorbij. En om jullie gerust te stellen we zitten niet alleen op de camping.
Verder willen wij jullie vragen als je ons appt om aub niet alle nieuwsberichten door te sturen, maar stuur ons wat leuks. We worden momenteel gespamd met heel veel nieuwsberichten van zowel NL als NZ en andere Corona gerelateerde berichten. We vinden het heel lief dat jullie allemaal mee denken en we waarderen het, echter levert het ons meer stress op dan dat het goed doet. Geen zorgen onze ouders houden ons volledig op de hoogte van alles wat we van NZ moeten weten.
De foto’s komen allemaal later online, wij hebben nu geen WiFi en proberen ons internet te sparen voor nood, om op de hoogte te blijven en met onze ouders te communiceren.
Heel veel lieve groetjes van ons.
Mijn laatste blog typete ik vanuit de boot van Picton naar Wellington.
De boot nemen om 19uur is blijkbaar niet het slimste, de zee is dan wat ruwer.
We hadden van te voren niet al te veel gegeten omdat we horror verhalen hadden gehoord over een hele boot die zeeziek werd. Ik ben nog nooit zeeziek geweest, ik geniet zelfs van het gevoel om over de golven te hobbelen en Meander was laatst op de dolfijnen boot een beetje misselijk dus we waren benieuwd hoe het zou gaan.
De zee werd inderdaad ruw en voordat ik het wist zat ik in een mix gevoel van honger en misselijk. Gelukkig ging het wel snel weer beter. Na ongeveer 3,5uur varen bereiken we Wellington.
Onze plannen werden nog eens gewijzigd omdat we mensen massa’s uit de weg willen gaan. Een aantal plaatsen op onze route moeten we dus schrappen.
Wij dachten 20 april NZ te kunnen inruilen voor het warme Fiji maar nu we langer in NZ zullen blijven heb ik kleren nodig. In ieder geval warme kleding want daar heb ik bijna niks van bij me, we gaan nu de herfst in namelijk. Dus we besluiten dit meteen te doen in Wellington nu het nog vrij “rustig” is. Net die dag zijn ze begonnen met strengere Corona regels. Overal zie je werknemers met mondkapjes en handschoenen aan. Bij de drogist wilde we de laatste flesjes handdesinfectie aanschaffen. Bij de ingang staat een vrouw met een geel hesje, handschoenen en een mondkapje met een briefje in haar hand. Ze stelt je 3 vragen en naar aanleiding van je antwoord mag je naar binnen. Voor jullie misschien normaal voor ons best “eng”. Binnen een snelle tijd waren we weer buiten het winkelcentrum en zaten we beiden te stressen en panieken.
Onze tocht ging verder naar het meest zuidelijke puntje van het noorder eiland, Cape Palliser. Een bijzonder rustig plekje met weinig bewoners, waar schapen en koeien los over de straat lopen. Aan de ene kant heb je bergen en heuvels met schapen en koeien en aan de andere kant zwart strand met helder blauw zeewater en de mooiste schelpen.
Ook is er een baai waar zeeleeuw families leven. De volwassen zeeleeuwen liggen rustig aan de kant terwijl de kleintjes spelen en brullen in een poeltje tussen de rotsen.
En voor dat we het wiste kwam dat gene waar ik zo bang voor was....New Zealand gaat in lockdown voor 4 weken. Niemand die eraan gedacht had wat lockdown precies betekend want wij zagen ons zelf gewoon verder reizen. Binnen 48uur moesten we een plek vinden om te verblijven. Je mag niet meer rijden met de auto, campings sluiten(zelfs op openbare campings word je weggehaald door de politie), hotels sluiten en als je een gehuurde auto hebt moet je die ook nog inleveren als je pech hebt. Alle gestrande mensen in paniek want ook de laatste vluchten die geboekt zijn worden geannuleerd.
Ook bij mij slaat de paniek in, de stress en komen er flink wat emoties bij kijken en kan ik alleen maar denken “mensen die denken dat hier vast zitten beter is zijn gek. Hun zitten lekker thuis en kunnen tv kijken en weet ik veel wat doen terwijl wij in een busje op elkaars lip zitten”. Dan is het heel fijn om een positieve Meander naast je te hebben.
Het eerste wat wij besluiten te doen is tanken en boodschappen doen. We leren hoe we zelf een mondkapje kunnen maken van een babydoekje en lopen met papieren zakdoekjes rond in de winkel. Mensen lachen erom en kijken je raar aan dat je een winkelwagen vol eten hebt. So be it denken wij, die mensen zitten dalijk thuis lekker op de bank waar het huis vol eten is. Terwijl wij een stukje rijden van de supermarkt afzitten.
We gaan terug naar Cape Palliser en rijden langs de campings, we willen vragen of we daar kunnen staan of iets anders kunnen regelen. We zien echter dat de campings al gesloten zijn, dat betekend dat we gewoon weer terug gaan naar onze freedom camping. We laten ons dan liever wegsturen door de politie(als die al komen in dit dorpje) en dan mogen ze ons vertellen waar we wel heen kunnen, maar we maken ook plannen om met bewoners te kletsen en wie weet wat we met hun kunnen regelen.
En als je je afvraagt “ waarom zit je zo ver van de stad”. Wij zitten gewoon in een mooi gebied waarbij we denken dat we het hier 4 weken kunnen uithouden. De zee en de loslopende dieren houden ons gezelschap. Er zijn niet veel mensen dus kleine besmettingsgevaar en er is niemand die je gek kan maken. Ver van de mensen massa betekend ook geen/minder politie die je van de camping stuurt.
We weten dat ze in NL bezig zijn met het zoeken naar oplossingen om alle gestranden Nederlanders naar huis te halen. Welke lijst ook wij staan ingeschreven.
In mijn vorige blog schreef ik nog we besluiten om te blijven maar nu besluiten we, mocht de kans er zijn het land te verlaten dan gaan wij dit doen. Als we die kans niet nemen dan is het ook maar de vraag tot wanneer we dan vast zitten. Als wij besloten hadden naar huis te gaan dan zaten wij waarschijnlijk nog steeds hier. Vliegtickets van 17000€, 5keer overstappen en uiteindelijk zijn al die vluchten alsnog geannuleerd of mensen zitten vast in een ander land.
Inmiddels is bekend als je een “self contained” auto hebt ( wilt zeggen wc en keukentje) dat je mag blijven kamperen. Dat is voor ons een zorg minder en we zitten hier verder prima. Een bus vol water eten en gas om te koken, met uitzicht op de zee.
We proberen positief te blijven en er samen het beste van te maken. Inmiddels is dag 2 van de lockdown voorbij. En om jullie gerust te stellen we zitten niet alleen op de camping.
Verder willen wij jullie vragen als je ons appt om aub niet alle nieuwsberichten door te sturen, maar stuur ons wat leuks. We worden momenteel gespamd met heel veel nieuwsberichten van zowel NL als NZ en andere Corona gerelateerde berichten. We vinden het heel lief dat jullie allemaal mee denken en we waarderen het, echter levert het ons meer stress op dan dat het goed doet. Geen zorgen onze ouders houden ons volledig op de hoogte van alles wat we van NZ moeten weten.
De foto’s komen allemaal later online, wij hebben nu geen WiFi en proberen ons internet te sparen voor nood, om op de hoogte te blijven en met onze ouders te communiceren.
Heel veel lieve groetjes van ons.
-
27 Maart 2020 - 08:17
Linda:
Hey Shirley en Meander,
Wat een avontuur beleven jullie. Het was al een heel avontuur en nu met het hele corona gebeuren worden jullie nog meer op de proef gesteld en beleven jullie weer andere avonturen. Knap hoe jullie hiermee om gaan en ik weet zeker dat jullie achteraf ook hier goed op terug kunnen kijken. Hebben jullie dan toch maar mooi gedaan met z'n tweeën!
Fijn om te horen dat jullie een mooi plekje gevonden hebben. Betekent lockdown dat je helemaal niet uit je busje mag komen of mogen jullie wel nog een strandwandeling maken?
Anders toch maar nieuwe hobby's zoeken in de bus misschien. Mensen worden wel creatief van al dat thuis zijn.
Probeer vooral nog te genieten van de tijd daar en met z'n tweeën!! We denken aan jullie en tot snel!
Groetjes, Linda -
27 Maart 2020 - 08:24
Mama:
Lieverds Top hoe jullie het gedaan hebben.
Wij zijn trots op jullie.
MENSEN DIE GRAAG MEER OVER ONZE GESTRANDE KIDS WILLEN WETEN KUNNEN ONS DAT GEWOON VRAGEN .
-
27 Maart 2020 - 08:32
Hans Cp:
stay safe mensen -
27 Maart 2020 - 08:41
Uncle Roy:
Voldoende wc papier? Anders Indo style wah -
27 Maart 2020 - 08:43
Johanna:
Heel veel sterkte met deze lock down en ik zal proberen je positieve berichten te versturen. Fijn dat jullie voldoende boodschappen hebben en zelf-supporting zijn. Ik zal wel rekening houden met het feit dat jullie nu geen wifi hebben en zuinig moeten zijn met deze voorziening.
-
27 Maart 2020 - 09:00
Rianne:
Heel veel succes en sterkte daar!
Hou jullie taai, alles komt goed!
Geniet nog van jullie omgeving.
Liefs Rianne. -
27 Maart 2020 - 09:49
Jose:
hoi!! super spannend allemaal.Helemaal gelijk dat je niet gebombardeerd wil worden met dat Corona gedoe. Hier worden we er ook gek van. Positiviteit,goede hygiene,alert zijn en voor de rest vooral genieten.
Take care! grtjs xxxx -
27 Maart 2020 - 12:42
Gerriëtte Vreuls:
Hoiiii Shirley en Meander,
Een groot avontuur zeg. Heel fijn dat jullie met veel boodschappen gewoon ergens rustig zitten. Geniet vd natuur en de vrijheid en stilte om jullie heen. Je hoort de natuur dan beter -
27 Maart 2020 - 20:04
Tante Nel Ome Ger :
Lieve meander en Shirley
Wij wensen jullie het beste en dat alles goed gaat verlopen zoals jullie het wensen ,
En geniet nog even van het mooie NZ ,
We denken aan jullie ,en genieten mee ven jullie altijd weer mooie foto’s
Dikke knuffel v ons xxxx -
29 Maart 2020 - 13:20
Helma:
Hoi Shirley en Leander
Toen het bericht over de lockdown van Nieuw-Zeeland kwam, moest ik daarbij meteen aan jullie denken.....
Ben blij te horen van jullie en te lezen dat jullie je goed omgaan met de situatie!
Super dat jullie zo'n self contained autootje hebben zodat je niet afhankelijk bent van anderen en ook niet onbelangrijk dat jullie zo met weinig mensen in contact komen vanwege besmettingsgevaar.
Super hoe jullie er mee omgaan!
Blijf vooral positief en probeer te genieten van alles om je heen en elkaar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
