Het was weer spannend
Door: Shirley
Blijf op de hoogte en volg Shirley en Meander
13 Januari 2020 | Australië, Perth
Hallo allemaal,
Het had niet veel gescheeld of we zaten nu niet in Australië.
Onze stress factor word goed getest, ik denk dat we vanaf nu wel mogen zeggen dat we stressbestendig zijn.
We zijn vroeg op het vliegveld in Bali en als aller eerste staan we te stoeien met onze bagage. We mogen namelijk 10kg ruimbagage en 7kg handbagage meenemen. Dit zou gemakkelijk moeten gaan aangezien we niet echt veel spullen gekocht hadden. We vonden een weeg punt en we zitten beide 2,5kg erboven (shit), een volle handbagage en een lege backpack en nog te veel kg leek voor ons onmogelijk. We gingen toch maar inchecken en zouden daar kijken wat ze zouden zeggen, wie weet klopte het weeg punt niet.
Aangekomen bij de balie geven we alle papieren af ( paspoort, visum, tickets), heel ontspannen totdat mevrouw zegt: “sorry sir problem with you visa”.
Huh hoezo dan, hij was toch goedgekeurd door Australië. Wat blijkt Meander had in zijn visum bij het documentnummer één lettertje verkeerd getypt. De vrouw achter de balie ging contact opnemen met Australië of Meander toch mag vliegen, ook kwam de vraag of ik wel gewoon wil vliegen. Nou wat denk je zelf?
We gaan op een bankje in de buurt van de incheckbalie zitten en we moeten eigenlijk lachen. We bekijken de opties en de mogelijkheden als Meander niet mag vliegen. 1. Nieuw visum en weer zoveel geld betalen en nieuwe vluchten boeken of 2. We slaan Australië over en boeken een ticket naar Nieuw-Zeeland. Het mooie is dat we echt heel rustig bleven totdat we de tijd voorbij zagen vliegen. Net voor 12uur (‘s avonds) gaan we vragen hoe het zit, want om 1uur vliegen we. Ze heeft nog geen nieuws dus we besluiten aan de balie te blijven hangen. De zenuwen beginnen nu pas echt op te spelen. We zien nog een aantal mensen met visum problemen waarbij het uiteindelijk lukt en ze mogen gaan. 00.05uur het meisje sluit haar balie en geeft de taak aan een andere man (die net iets meer zijn best doet naar ons idee). 00.15uur de officiële sluiting, we staan te draaien en zweten. De man zegt “few minutes”. 00.21uur we staan er nog steeds Pff hoelang kan hij dit nog rekken. En dan eindelijk krijgt hij telefoon we mogen vliegen om 00.30uur gooien we onze iets te zware tassen op de band, hij zegt er gelukkig niks van.
We beginnen te rennen en al snel ben ik helemaal kapot maar ik moet door. De handbagage controle gaat redelijk snel, maar mijn tas moet gecontroleerd worden dus Meander rent al door om ze tegen te houden. Bij de paspoort controle kwam Meander erachter dat hij mijn paspoort had waardoor hij nog niet door. Al met al we hebben het vliegtuig gehaald!
Wat zijn wij blij als we met beide voeten Australische bodem aanraken! En achteraf kunnen we er weer om lachen.
De eerste 2 nachten slapen we in Mount Lawley. We verkennen de buurt en gaan naar Fremantle shoppen en uitrusten op het strand. Australië is zo’n leuk land. Hoe de straten uitzien en de winkels, doet het ons een beetje denken aan Amerika. De mensen zijn zo aardig, we worden zo vaak aangesproken en dan maken ze een leuk praatje met je of als je iets zoekt willen ze je meteen helpen.
We hebben contact met Mandy zij is 1 dag voordat wij kwamen aangekomen in Perth, haar bedoeling is om voor langere tijd in Australië te blijven. In Nederland hadden we al afgesproken dat we elkaar in Perth gingen zien. En zo nodigde Mandy en Rob ons uit om een paar nachten te komen slapen, na enige twijfel omdat ze zelf haar draai nog moet vinden besluiten we om het aanbod aan te nemen maar echt max 2 nachten te blijven en als ze zelf het gevoel had dat 1 nacht voldoende was dan is dat ook prima.
We voelden ons echt thuis in Byford bij Mandy en Rob! Aangezien Rob moest werken gingen wij met Mandy shoppen. Stiekem vonden we het alle 3 erg fijn om een bekend gezicht te zien en elkaar te helpen. Tnx to Mandy zijn we naar een koala en kangoeroe park geweest waar we de dieren konden voeren. En nu zouden we ze ook graag in het wild willen zien.
In Byford bij Rob en Mandy thuis ervaren wij onze eerste Australische avond. De deuren zijn nooit op slot en mensen wandelen zo je huis in. En zo kwamen 2 vrienden binnen wandelen met hun eigen drank. Er werd gelachen, grappen gemaakt die soms iets te ver gingen, te hard gesproken en wij bekeken het hele tafereeltje alsof we naar een film keken. Af en toe keken we elkaar aan en dachten gebeurd dit echt. Het is niet in woorden te beschrijven (tenzij ik scheldwoorden gebruik) hoe het er aan toe ging. Ik was blij toen ze weer gingen, en niet omdat ze niet leuk waren maar omdat mijn wangen en buik pijn deden van het lachen. We werden zelfs door deze mensen uitgenodigd voor een boottripje, hoe geweldig is dat en al helemaal als je elkaar niet eens kent!
Mandy en Rob Dankjewel voor de gastvrijheid, de taxi ritjes en alles eromheen we wish you the best!
Onze reis ging door naar Rockingham hier genieten we aan de mooiste stranden en werden we zelfs verrast door dolfijnen langs de kust.
Ps: Tot nu toe hebben we nog geen succes met het vinden van werk. We kregen gewoon geen reacties. Daardoor zijn we nu een ander pad ingeslagen en zijn we opzoek naar vrijwilligerswerk waardoor we de kosten laag kunnen houden.
Het had niet veel gescheeld of we zaten nu niet in Australië.
Onze stress factor word goed getest, ik denk dat we vanaf nu wel mogen zeggen dat we stressbestendig zijn.
We zijn vroeg op het vliegveld in Bali en als aller eerste staan we te stoeien met onze bagage. We mogen namelijk 10kg ruimbagage en 7kg handbagage meenemen. Dit zou gemakkelijk moeten gaan aangezien we niet echt veel spullen gekocht hadden. We vonden een weeg punt en we zitten beide 2,5kg erboven (shit), een volle handbagage en een lege backpack en nog te veel kg leek voor ons onmogelijk. We gingen toch maar inchecken en zouden daar kijken wat ze zouden zeggen, wie weet klopte het weeg punt niet.
Aangekomen bij de balie geven we alle papieren af ( paspoort, visum, tickets), heel ontspannen totdat mevrouw zegt: “sorry sir problem with you visa”.
Huh hoezo dan, hij was toch goedgekeurd door Australië. Wat blijkt Meander had in zijn visum bij het documentnummer één lettertje verkeerd getypt. De vrouw achter de balie ging contact opnemen met Australië of Meander toch mag vliegen, ook kwam de vraag of ik wel gewoon wil vliegen. Nou wat denk je zelf?
We gaan op een bankje in de buurt van de incheckbalie zitten en we moeten eigenlijk lachen. We bekijken de opties en de mogelijkheden als Meander niet mag vliegen. 1. Nieuw visum en weer zoveel geld betalen en nieuwe vluchten boeken of 2. We slaan Australië over en boeken een ticket naar Nieuw-Zeeland. Het mooie is dat we echt heel rustig bleven totdat we de tijd voorbij zagen vliegen. Net voor 12uur (‘s avonds) gaan we vragen hoe het zit, want om 1uur vliegen we. Ze heeft nog geen nieuws dus we besluiten aan de balie te blijven hangen. De zenuwen beginnen nu pas echt op te spelen. We zien nog een aantal mensen met visum problemen waarbij het uiteindelijk lukt en ze mogen gaan. 00.05uur het meisje sluit haar balie en geeft de taak aan een andere man (die net iets meer zijn best doet naar ons idee). 00.15uur de officiële sluiting, we staan te draaien en zweten. De man zegt “few minutes”. 00.21uur we staan er nog steeds Pff hoelang kan hij dit nog rekken. En dan eindelijk krijgt hij telefoon we mogen vliegen om 00.30uur gooien we onze iets te zware tassen op de band, hij zegt er gelukkig niks van.
We beginnen te rennen en al snel ben ik helemaal kapot maar ik moet door. De handbagage controle gaat redelijk snel, maar mijn tas moet gecontroleerd worden dus Meander rent al door om ze tegen te houden. Bij de paspoort controle kwam Meander erachter dat hij mijn paspoort had waardoor hij nog niet door. Al met al we hebben het vliegtuig gehaald!
Wat zijn wij blij als we met beide voeten Australische bodem aanraken! En achteraf kunnen we er weer om lachen.
De eerste 2 nachten slapen we in Mount Lawley. We verkennen de buurt en gaan naar Fremantle shoppen en uitrusten op het strand. Australië is zo’n leuk land. Hoe de straten uitzien en de winkels, doet het ons een beetje denken aan Amerika. De mensen zijn zo aardig, we worden zo vaak aangesproken en dan maken ze een leuk praatje met je of als je iets zoekt willen ze je meteen helpen.
We hebben contact met Mandy zij is 1 dag voordat wij kwamen aangekomen in Perth, haar bedoeling is om voor langere tijd in Australië te blijven. In Nederland hadden we al afgesproken dat we elkaar in Perth gingen zien. En zo nodigde Mandy en Rob ons uit om een paar nachten te komen slapen, na enige twijfel omdat ze zelf haar draai nog moet vinden besluiten we om het aanbod aan te nemen maar echt max 2 nachten te blijven en als ze zelf het gevoel had dat 1 nacht voldoende was dan is dat ook prima.
We voelden ons echt thuis in Byford bij Mandy en Rob! Aangezien Rob moest werken gingen wij met Mandy shoppen. Stiekem vonden we het alle 3 erg fijn om een bekend gezicht te zien en elkaar te helpen. Tnx to Mandy zijn we naar een koala en kangoeroe park geweest waar we de dieren konden voeren. En nu zouden we ze ook graag in het wild willen zien.
In Byford bij Rob en Mandy thuis ervaren wij onze eerste Australische avond. De deuren zijn nooit op slot en mensen wandelen zo je huis in. En zo kwamen 2 vrienden binnen wandelen met hun eigen drank. Er werd gelachen, grappen gemaakt die soms iets te ver gingen, te hard gesproken en wij bekeken het hele tafereeltje alsof we naar een film keken. Af en toe keken we elkaar aan en dachten gebeurd dit echt. Het is niet in woorden te beschrijven (tenzij ik scheldwoorden gebruik) hoe het er aan toe ging. Ik was blij toen ze weer gingen, en niet omdat ze niet leuk waren maar omdat mijn wangen en buik pijn deden van het lachen. We werden zelfs door deze mensen uitgenodigd voor een boottripje, hoe geweldig is dat en al helemaal als je elkaar niet eens kent!
Mandy en Rob Dankjewel voor de gastvrijheid, de taxi ritjes en alles eromheen we wish you the best!
Onze reis ging door naar Rockingham hier genieten we aan de mooiste stranden en werden we zelfs verrast door dolfijnen langs de kust.
Ps: Tot nu toe hebben we nog geen succes met het vinden van werk. We kregen gewoon geen reacties. Daardoor zijn we nu een ander pad ingeslagen en zijn we opzoek naar vrijwilligerswerk waardoor we de kosten laag kunnen houden.
-
13 Januari 2020 - 15:18
Gertie Latten:
Hallo reizigers,
Hans en ik wensen jullie een heel prettig verblijf in Perth. Blijf nog maar even aan deze kant van het land want de Oostkust staat nog steeds in brand.
Jullie zijn in ieder geval stress bestendig en zullen niet vlug ergens de boot missen. Blijf maar lekker dicht bij jezelf.
Het is erg leuk om jullie reis met verslag en foto's te volgen. Dus .. tot volgende keer.
Gertie -
13 Januari 2020 - 15:21
B.j:
Wat Leuk Shirly, dat jullie bij Mandy hadden kunnen logeren, en wat een stress op het vliegveld om toestemming te krijgen voor Meander, maar gelukkig is het goed gekomen.
Ik wens jullie verder nog veel geluk , met reizen. -
13 Januari 2020 - 17:33
Francis:
Zo leuk weer om jullie avonturen te lezen!
Nog heel veel plezier in Australië!!! -
13 Januari 2020 - 19:56
Yvonne En Ger:
Weer genoten van jullie update. Gelukkig is het goed gekomen met het visum. Nog heel veel plezier in Australië. xxx -
13 Januari 2020 - 21:28
Cécile En Eugėne :
Beste wereldreiziger,
We hebben weer kunnen genieten van jullie avontuurlijk verhaal!
Het geluk stond gelukkig aan jullie kant.Stressbestendig zijn jullie zeker -
13 Januari 2020 - 21:53
Uncle Roy:
Leuke update, jullie zijn toppers!
Ook leuke fotos op FB, ben benieuwd wat jullie weer allemaal meemaken en wat je met ons gaat delen, superleuk dat jullie ons op de hoogte houden.
Natuurlijk ben ik benieuwd naar het vrijwilligers werk, safety first hè!
Xxx CenR -
14 Januari 2020 - 07:12
Jose:
OMG ik krijg er buikpijn van als ik die vliegveld taferelen lees. Gelukkig dat alles goed gekomen is. Mooie voortzetting daar bij de “ Aussies”
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
