Road trip

Halloootjes

Ik hoop dat jullie er klaar voor zitten want deze blog is iets langer geworden dan dat jullie gewend zijn van me.


We beginnen The Great Ocean Road in Torquay een bekend surfdorpje. Aangezien ik helemaal in de ban ben van grote surf golven zien, stoppen we bij Bells beach. Helaas geen grote golven wel een paar windsurfers. Het waait, regent af en toe en het is echt koud. Wie had dat gedacht dat we hier met een lange broek en een jas aan zouden lopen.
The Great Ocean Road (oftewel GOR) is een mooie kronkel weg die langs de zee, rotsen en bos rijd. Zoals Meander zegt een prachtige weg om met de motor te rijden. Je hebt veel verschillende plekken waar je kunt stoppen en genieten van het prachtige uitzicht over de oceaan. Onze eerste overnachting is bij WYE river. Er zou een gratis camping zijn maar helaas vinden we deze niet of bestaat niet meer. We besluiten te gaan wild kamperen in het bos waar de gratis camping zou liggen. We hebben prachtig uitzicht op de zee en via ons dakraam kunnen we de sterren zien.

Als je wild kampeert moet je ook weer vroeg vertrekken. Dus zo zaten wij weer om 6uur in de ochtend paraat om te gaan rijden. Onze eerste stop is Kennett River, een plek waar je koala’s kunt spotten. Na lang zoeken vinden we 2 koala’s heel hoog in de bomen. Er gebeurd niet veel want de koala’s zitten lekker opgerold te slapen. Ze vinden het zeker net als ik nog te vroeg om iets te doen.
We gaan weer verder en komen langzaam bij de meest bekende stop plekken van de GOR. Als eerste stoppen we bij Gibson step. Hier heb je al de enorme rotsformaties en je kan zelfs het strand op. Het waait nog steeds vrij heftig dus in plaats van zonnen, waaien we uit op het strand. De volgende stop is de 12 apostels. Hier merk je al dat dit een bekende stop is, het is namelijk super druk op de parkeerplaats. Heel toevallig parkeren we bij een helikopter platform. “Ag laten we eens kijken hoeveel dat kost” hoor ik ons nog zeggen. Voordat ik het weet hebben we een helikopter route uitgezocht, maar eerst moeten we nog even terug naar de auto. Op dat moment slaat het weer om en begint het te regenen. Meander vind het een slecht plan om nu te gaan want met droog weer en evt zon is het toch veel mooier, hij stelt voor om te wachten. Met al mijn enthousiasme is dat echt een domper, ik ben dan ook een beetje geïrriteerd. Pfff het irriteert me meer dat hij gelijk heeft dan dat het niet door gaat. We besluiten om bij de 12 apostels te gaan kijken en erna bij de auto een tas klaar te maken en een stukje van de great ocean walk te lopen. Het uitzicht van de 12 apostels is wederom prachtig, er zijn echter nog maar 7 apostels over. Door de ruwe golven zijn er rotsformaties ingezakt een aantal jaar geleden.

Je geloof het of niet maar op het moment dat we terug lopen klaart het weer helemaal op en schijnt zelfs de zon. We gaan terug naar de helikopter shop en boeken onze vlucht. Binnen 10min staan we klaar met onze veiligheidsvest (zwemvest voor noodlanding) en de adrenaline kickt in. De helikopter land van zijn vorige vlucht en we mogen ernaar toe. Ze helpen je met de veiligheidsriemen en je krijgt een koptelefoon op, en voor dat je het weet vlieg je weg. We zitten met een glimlach van oor tot oor te genieten van een vlucht van 30minuten langs de kust. De piloot vertelt over de dingen waar je langs komt en maakt af en toe super vette bochten. Wauw dit was echt geweldig!
Na een cadeautje voor ons zelf genieten we en lachen we nog na tijdens een heerlijke wandeling en een laatste stop bij Loch ard Gorge.

Dag 3 van de GOR stoppen we nog bij the Arche en London Arch. Het is vandaag droog en zonnig maar het waait enorm, waardoor onze stops korter werden maar ook omdat na veel stops het allemaal wel op elkaar begint te lijken.
Voordat we het weten rijden we zo de GOR af. En omdat we naar Sydney gaan (dat is de andere kant op) kunnen we of de saaie snelweg nemen of nog een keer de GOR rijden. Natuurlijk kiezen we voor de GOR, we genieten liever van het mooie uitzicht. We komen nu dus ook voor de 2de keer langs cheesworld en kaas roept ons, want we missen het. De Gouda kaas die ze hier namelijk verkopen verdient de naam Gouda niet eens! We kunnen verschillende kaassoorten proeven en voordat we het weten staan we met 4 verschillende kazen buiten en kunnen we onze weg vervolgen.
Na zoveel km rijden word je toch ook wel moe en net dat ik bijna in kak zie ik iets op de weg. Meander moest vol in de ankers, meneer koala stak de weg namelijk over. Yes eindelijk een koala in actie en wat is het toch bijzonder om zo dicht bij een koala te zijn. Dat gaf ons het idee om naar een ander koala spot plekje te gaan. Nadat we bij “koala point” een kaas lunch en middag dutje tussen de koala’s gedaan hebben rijden we helemaal de GOR uit tot Avalon waar we overnachten op een gratis camping.

Nu kan de road trip naar Sydney echt beginnen. We hebben een mooie route gemaakt, maar hadden voorgenomen om iedere dag op internet te kijken hoe het met bepaalde gebieden en de wegen was ivm de branden. Het voordeel van Australië is dat ze de wegen gewoon afzetten als het ook maar een klein beetje onveilig is.

Van Avalon rijden we naar Wilsons Promontory waar we 2 dagen verblijven. Het is een prachtig park waar je verschillende wandelroutes kunt lopen en veel wilde dieren kunt zien. Zeer zeker een aanrader voor wandelliefhebbers. Wij hebben mount Oberon op gewandeld. Op de top heb je mooi uitzicht over de zee en de baaien. Ook nemen we een kijkje bij Norman beach, Squeaky beach, Picnic bay en Wisky bay. Erg mooie stranden maar helaas zijn er heel veel vliegen (steekvliegen) in deze omgeving waardoor we ook snel weer weg waren.
In de vroege ochtend wandelen we de route om wilde dieren te zien. We hebben kangoeroes en een soort struisvogel gezien. Jammer genoeg zijn ze bezig met een onderzoek “naar factoren die de kangoeroe populatie veranderd” en hadden een aantal kangoeroes oorlabels en een trekker om de hals. Dit gaf ons wel een naar gevoel.
Big drift Is ook een hele leuke trek. Dit is een enorme zandberg waardoor je het gevoel hebt in de Sahara te zijn. Wij zijn dan ook niet al te ver gelopen, want je raakt snel je oriëntatie kwijt.

Vanuit Wilsons Promontory vertrekken we naar Paynesville met als tussen stop Mcloughlins waar we geslapen hebben. Paynesville is niet echt een bijzonder stadje maar wij zijn hier omdat je vanuit hier een ferry naar Raymond Island kunt nemen. De ferry is gratis en duurt ongeveer 2minuten. Op Raymond Island is een koala wandeling uitgestippeld door het dorp. Toen we de wandeling begonnen wilde ik hem ook graag een tweede keer lopen. Het was namelijk nog vroeg en de koala’s waren nog niet echt actief. Net voor de helft werd ik aangevallen door een hele bende muggen, ze zaten echt overal. Meander was zo slim geweest om zich in te sprayen. Best grappig als je, je bedenkt dat ik meestal de gene ben die zich beschermt tegen muggen. We besloten om de ferry terug te nemen naar de auto voor muggenspray.
En zo konden we dus aan ronde 2 beginnen, met actievere koala’s en zonder muggen. Zo nu en dan maken we er een spelletje van wie als eerste een koala ziet, soms moet je namelijk goed zoeken. We gaan zelfs even van het pad af en vinden een koala met haar joey (baby). Na al de schattigheid van deze beestjes was het weer tijd om te gaan.

We rijden van Paynesville naar Bermagui. Zo nu en dan komen we langs afgebrande gebieden, het is echt een triest gezicht. Dan pas besef je hoe groot de afgebrande gebieden zijn.
Helaas zijn er in Bermagui geen gratis campings, maar als we aankomen is de receptie dicht. We moeten doorrijden of slapen op een parkeerplek, we doen dat laatste. Verstopt achter restaurantjes bij de boten maken wij het ons wederom gezellig. In Bermagui is een natuurlijk zwembad van zee water. Door de rotsen is daar vroeger een zwembad ontstaan, wat ze nu een beetje aangelegd hebben voor de veiligheid. We hadden jammer genoeg pech met het weer, het regende en waaide waardoor de zee veel te ruw was. Het is dus bij kijken gebleven.

We vervolgen onze route door naar Jervis Bay. Dit plekje staat bekend om zijn witte stranden en blauwe zee. Nog steeds zat het weer niet mee, de golven waren wederom gruwelijk. We hebben dus weinig gezien van de mooie stranden.

We besluiten eerder dan gepland te vertrekken naar de blue mountains, waar we 4 dagen verblijven.
Als we onderweg zijn regent het non stop en echt hard. Langzaam zien we de riviertjes overlopen en staat de weg blank. We horen alleen over overstromingen (via de radio) een paar km van ons vandaan, toch besluiten we niet verder te rijden naar onze bestemming maar te stoppen bij een rest area. De blue mountains zijn bergen maar er is ook veel bos wie weet hoe het daar is.
De volgende ochtend is het gelukkig opgeklaard en nadat we internet bekeken hebben vervolgen we onze weg.
Onze eerste stop is three sisters en echo point. Het uitzicht is .... we zien werkelijk niks, we staan met ons gezicht tegen een dikke mist wolk aan. Dan gaan we maar wandelen. We komen langs mooie uitzichtpunten waar we af en toe geluk hebben dat de mist net genoeg van het uitzicht laat zien, en langs de mooiste watervallen. Ik heb echt het gevoel dat ik door de Amazone loop, niet dat ik daar ooit geweest ben.
Na de wandeling werd ik neergehaald door een migraine aanval. Waardoor we de opkomende dagen het afwisselen van rusten op de camping, wandeltochtjes en met de auto langs viewing points. Het regende vaak dus wandelde we om de buien heen.

En voor dat je het weet is het 14 februari en ga je de auto inleveren.
Gisteravond hebben we in de regen nog onze spaceship opgeruimd en vandaag arriveren we in Sydney met jawel hoor het zonnetje!

Veel liefs van ons.

Ps: Voor de mensen die zich afvragen hoe wij naar de wc gaan en hebben gedoucht. Op de gratis camping en op veel plaatsen langs de weg heb je gewoon wc’s. Als je geluk hebt zit er een douche bij en anders vind je altijd wel een buiten-douche, zo niet dan maak je zelf een douche met je 20L water jerrycan.

Pps: De foto’s van de vorige en deze blog volgen snel.