Eerste project in Indonesië
Door: Shirley
Blijf op de hoogte en volg Shirley en Meander
03 December 2019 | Indonesië, Sumatra
Hallo lieve mensen,
Ik ga nog even verder met het laatste stukje over Cambodja.
Siem Reap is een hele fijne stad, maar meer dan 3 dagen hoef je er niet echt te blijven. Er is een leuke grote avond markt waar je kleren, sieraden, schilderijen, eten etc kunt krijgen. Ik wilde kleding kopen op de markt, maar wist niet precies wat ik wilde, als het maar luchtig was. Na een aantal keer kleding passen heb ik de verkopers blij gemaakt met een dode mus.
En dan heb je nog daar waar iedereen voor komt de Angkor tempels.
Normaal gesproken plannen we een trip zoals deze van te voren. Dit keer deden we dat niet en bestelde via de Grab-app een tuktuk en vroegen de man of hij met ons langs de tempels wilde rijden. De beste man wilde er 8 dollar voor hebben, dit was stukken beter dan de 30 dollar die het hotel vroeg voor de zelfde tour.
Het Angkor gebied is vrij groot met veel verschillende tempels. Wij kozen er voor om rond 4.30uur op te staan omdat we graag zonsopgang bij Angkor Wat wilde zien, maar ook vanwege de drukte en warmte later op de dag.
Na 4 of 5 tempels heb je het wel gezien, wij in ieder geval wel. Je bent moe, het wordt veel te warm en de tempels beginnen op elkaar te lijken.
De indrukwekkendste tempel vond ik Ta Prohm tempel, dit omdat de bomen dwars door de tempel heen groeien. Voor de mensen die tomb raider kennen, dit is de tempel die ze voor de film gebruikt hebben.
We sloten Cambodja af met een overheerlijke wood fired oven pizza.
Op 19 november vlogen we van Siem Reap naar Sumatra.
We beginnen in Indonesië meteen met ons vrijwilligers project.
Vanuit het vliegveld Medan nemen we een bus naar Binjai en daarna een local bus richting Bukit Lawang.
De local bus is een busje waar ongeveer 12 mensen inpassen, wij zaten er met 24 in. We zaten echt hutje mutje te zweten want er was geen airco. Wij moesten achteraan in de bus zitten en hadden ook nog de pech dat er een wiel op de grond lag, waardoor Meander met zijn lange benen al helemaal krap zat. Na een uur gingen er gelukkig steeds meer mensen uit het busje waardoor we uiteindelijk konden opschuiven. Na 2 uur in de bus te hebben gezeten waren we blij toen we aankwamen in Bukit Lawang.
Rumah Papa Homestay, de naam van onze vrijwilligers plek, is gelegen tussen de rijstvelden en de bergen, er valt dus echt niks te klagen over het uitzicht. Er is op 1km afstand een supermarkt (Indomaret) erg handig om de dagelijkse boodschappen te halen. Op vrijdag gaan we naar de markt om verse fruit en groente te kopen. Onderweg naar de winkel en markt zien we vrouwen in de rivier samen kleren wassen, de afwas doen, tandenpoetsen, douche, vlees wassen en de laatste roddels doornemen. Op het eerste gezicht heel onschuldig, totdat je beseft dat alles van de wc (van elk huishouden)ook in deze rivier terecht komt.
Overal waar je in het dorp komt proberen mensen een praatje met je te maken, ze zijn voornamelijk nieuwsgierig en vragen dan ook vaak: Mau kemana?(waar ga je heen)
Ons verblijf is een huis met 4 slaapkamers en de eigenaresse is Aini een meid van onze leeftijd. Het voordeel van een homestay is dat je veel mee krijgt van de Indonesische cultuur. Ook is er hier een Engelsman die al een aantal jaren komt overwinteren. We hebben meteen een hele leuke klik met de mensen en wisselen af met koken.
We mogen zelf beslissen wanneer en hoelang we werken, maximaal 3 a 4uur per dag en 2 vrije dagen per week.
De werkzaamheden die we nu doen is voornamelijk tuinieren. Zo was de voortuin bijvoorbeeld helemaal verwilderd en daar hebben wij alle onkruid en doden planten uitgehaald, nu gaan we nog een plan maken om de tuin in te richten met bloemen en planten.
Normaal gesproken doet de moeder van Aini de tuin verzorgen. Volgens ons vind ze het leuker om plantjes te planten, dan onkruid uit trekken.
Het is wel even een challenge geweest om met moeders om te gaan zeker als je elkaars taal niet spreekt. Als wij bezig waren met onkruid uittrekken dan kwam moeders alweer van alles planten, of je nu klaar was met de onkruid of niet. Zodra ze een plekje vrij zag stopte ze weer wat in de grond. We wilde het pad door de tuin ook mooi vrij houden en daarom trokken we soms wat uit om het later op een andere plek terug te planten. Nadat Meander onder toe ziend oog van moeders bloemen had uitgetrokken omdat hij dacht dat het onkruid was, was ze daar niet blij mee en naar aanleiding van deze actie mochten we de bloemen niet meer aanraken. En moeders bleef maar stekjes planten en alles vol proppen.
Ik heb 1 dag echt een slecht humeur gehad van deze actie en ik had geen zin meer om te tuinieren. Een stemmetje in mij wilt dan eigenlijk al die mini plantjes weer gaan uittrekken. Meander en ik praten dan over de situatie en wat is het dan fijn dat hij me een andere kijk geeft, waardoor ik het kan loslaten.
Na het werken genieten we van de rust en natuur, we hebben geen afleiding van onze telefoon want hier is geen WiFi.
Zodra wij weer WiFi hebben zal ik foto’s toevoegen in het verslag, en zal jullie dan op de hoogte brengen.
Het plan is om volgende week naar Lake Toba te gaan en Sibayak (een vulkaan) te beklimmen, maar eerst nog een jungle tocht om orang-oetans te spotten.
Lieve groetjes
Meander en Shirley
Ik ga nog even verder met het laatste stukje over Cambodja.
Siem Reap is een hele fijne stad, maar meer dan 3 dagen hoef je er niet echt te blijven. Er is een leuke grote avond markt waar je kleren, sieraden, schilderijen, eten etc kunt krijgen. Ik wilde kleding kopen op de markt, maar wist niet precies wat ik wilde, als het maar luchtig was. Na een aantal keer kleding passen heb ik de verkopers blij gemaakt met een dode mus.
En dan heb je nog daar waar iedereen voor komt de Angkor tempels.
Normaal gesproken plannen we een trip zoals deze van te voren. Dit keer deden we dat niet en bestelde via de Grab-app een tuktuk en vroegen de man of hij met ons langs de tempels wilde rijden. De beste man wilde er 8 dollar voor hebben, dit was stukken beter dan de 30 dollar die het hotel vroeg voor de zelfde tour.
Het Angkor gebied is vrij groot met veel verschillende tempels. Wij kozen er voor om rond 4.30uur op te staan omdat we graag zonsopgang bij Angkor Wat wilde zien, maar ook vanwege de drukte en warmte later op de dag.
Na 4 of 5 tempels heb je het wel gezien, wij in ieder geval wel. Je bent moe, het wordt veel te warm en de tempels beginnen op elkaar te lijken.
De indrukwekkendste tempel vond ik Ta Prohm tempel, dit omdat de bomen dwars door de tempel heen groeien. Voor de mensen die tomb raider kennen, dit is de tempel die ze voor de film gebruikt hebben.
We sloten Cambodja af met een overheerlijke wood fired oven pizza.
Op 19 november vlogen we van Siem Reap naar Sumatra.
We beginnen in Indonesië meteen met ons vrijwilligers project.
Vanuit het vliegveld Medan nemen we een bus naar Binjai en daarna een local bus richting Bukit Lawang.
De local bus is een busje waar ongeveer 12 mensen inpassen, wij zaten er met 24 in. We zaten echt hutje mutje te zweten want er was geen airco. Wij moesten achteraan in de bus zitten en hadden ook nog de pech dat er een wiel op de grond lag, waardoor Meander met zijn lange benen al helemaal krap zat. Na een uur gingen er gelukkig steeds meer mensen uit het busje waardoor we uiteindelijk konden opschuiven. Na 2 uur in de bus te hebben gezeten waren we blij toen we aankwamen in Bukit Lawang.
Rumah Papa Homestay, de naam van onze vrijwilligers plek, is gelegen tussen de rijstvelden en de bergen, er valt dus echt niks te klagen over het uitzicht. Er is op 1km afstand een supermarkt (Indomaret) erg handig om de dagelijkse boodschappen te halen. Op vrijdag gaan we naar de markt om verse fruit en groente te kopen. Onderweg naar de winkel en markt zien we vrouwen in de rivier samen kleren wassen, de afwas doen, tandenpoetsen, douche, vlees wassen en de laatste roddels doornemen. Op het eerste gezicht heel onschuldig, totdat je beseft dat alles van de wc (van elk huishouden)ook in deze rivier terecht komt.
Overal waar je in het dorp komt proberen mensen een praatje met je te maken, ze zijn voornamelijk nieuwsgierig en vragen dan ook vaak: Mau kemana?(waar ga je heen)
Ons verblijf is een huis met 4 slaapkamers en de eigenaresse is Aini een meid van onze leeftijd. Het voordeel van een homestay is dat je veel mee krijgt van de Indonesische cultuur. Ook is er hier een Engelsman die al een aantal jaren komt overwinteren. We hebben meteen een hele leuke klik met de mensen en wisselen af met koken.
We mogen zelf beslissen wanneer en hoelang we werken, maximaal 3 a 4uur per dag en 2 vrije dagen per week.
De werkzaamheden die we nu doen is voornamelijk tuinieren. Zo was de voortuin bijvoorbeeld helemaal verwilderd en daar hebben wij alle onkruid en doden planten uitgehaald, nu gaan we nog een plan maken om de tuin in te richten met bloemen en planten.
Normaal gesproken doet de moeder van Aini de tuin verzorgen. Volgens ons vind ze het leuker om plantjes te planten, dan onkruid uit trekken.
Het is wel even een challenge geweest om met moeders om te gaan zeker als je elkaars taal niet spreekt. Als wij bezig waren met onkruid uittrekken dan kwam moeders alweer van alles planten, of je nu klaar was met de onkruid of niet. Zodra ze een plekje vrij zag stopte ze weer wat in de grond. We wilde het pad door de tuin ook mooi vrij houden en daarom trokken we soms wat uit om het later op een andere plek terug te planten. Nadat Meander onder toe ziend oog van moeders bloemen had uitgetrokken omdat hij dacht dat het onkruid was, was ze daar niet blij mee en naar aanleiding van deze actie mochten we de bloemen niet meer aanraken. En moeders bleef maar stekjes planten en alles vol proppen.
Ik heb 1 dag echt een slecht humeur gehad van deze actie en ik had geen zin meer om te tuinieren. Een stemmetje in mij wilt dan eigenlijk al die mini plantjes weer gaan uittrekken. Meander en ik praten dan over de situatie en wat is het dan fijn dat hij me een andere kijk geeft, waardoor ik het kan loslaten.
Na het werken genieten we van de rust en natuur, we hebben geen afleiding van onze telefoon want hier is geen WiFi.
Zodra wij weer WiFi hebben zal ik foto’s toevoegen in het verslag, en zal jullie dan op de hoogte brengen.
Het plan is om volgende week naar Lake Toba te gaan en Sibayak (een vulkaan) te beklimmen, maar eerst nog een jungle tocht om orang-oetans te spotten.
Lieve groetjes
Meander en Shirley
-
03 December 2019 - 09:01
Tante Nel:
Hallo Meander & Shirley,
Wat leuk om deze ervaringen van jullie te lezen,
En wat een prachtige ervaringen doen jullie op van deze mensen en hun manier v leven .heel fijn dat je dit samen doet ,en samen geniet. Haha grappig van die tuin, haha ik voel de hitte waarin je werkt ,en dan kom je niks verder, met al haar plantjes weer.
Lieve Groetjes en knuffels van ons,
En mooie reis verder,
Ome Ger & Tante Nel ❤️ -
03 December 2019 - 09:57
Mama:
Geweldig wat ik lees. Ik zie het allemaal al voor me hoe jij reageer en meander het weer oplos. Top. Ik heb met lachen deze blog gelezen. Veel plezier nog. Hvj. -
03 December 2019 - 11:21
Francis Maassen:
Heerlijk om jullie avonturen te lezen!!!
Groetjes, -
03 December 2019 - 12:50
Broer:
Hahah ik heb hardop moeten lachen, leuk verhaal. Shir was je weer uit op wraak -
03 December 2019 - 19:25
Uncle Roy:
Leuk bezig samen, maar ik lees “vrijwilligers project” is dat dan tegen kost en inwoning of wat? Hoe komen de $$$$ nu binnen? Xxx van cindy en mij -
03 December 2019 - 23:08
Rianne:
Leuk om jullie avonturen te lezen!
Tuinieren word niet de nieuwe hobby haha!
Have fun en geniet!
Groetjes! -
04 December 2019 - 21:01
Wilma:
Wat leuk om weer een verhaal te lezen over jullie belevenissen! Shirley ik heb wel gelachen om dat stemmetje, ik vrees dat ik in hetzelfde geval hetzelfde stemmetje gehoord had :P Maar wat heelijk dat je dan Meander naast je hebt met zijn inbreng want uiteindelijk ben je op die manier aan het einde van de rit happier (Y) Het idee dat men vlees wast in die rioolrivier en dan eet werkte wat vervelend op mijn maag, zélfs hier in Nederland ;) En hoe schoon worden kleren dan? Het is echt een heel andere manier van leven dan wij gewend zijn. Mooi dat jullie al die verschillende manieren nu kunnen aanschouwen en ervaren (behálve dat vlees dan....)
-
11 December 2019 - 16:31
Gertie Damoiseaux :
Geniet ervan -
11 December 2019 - 20:11
Yvonne:
Hallo Shirley en Meander, leuk om weer jullie belevenissen te lezen.
Denk op dit moment alweer vertrokken naar de volgende bestemming. Jonge, jonge jullie vliegen nu meer dan wij in ons hele leven. Haha. Alleen dat vind ik al een hele onderneming, zonder al die mooie plaatsen te bezoeken. Neem een petje voor jullie af, want het kriebelt in mijn buik als ik eraan denk. Ben vooral voorzichtig en geniet.
Australië staat toch ook op jullie lijstje.
Een kennis maakt op dit moment een reis rond de kustlijn van Australië. Zij hebben geweldige foto's op Facebook staan. Rene&Sita Australia (staat openbaar). Misschien leuk om ideeën op te doen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
